TANIM
Argon gazı ve tıg cihazları ile metal parçalarını çeşitli şekillerde kesen ve
birleştiren veya tamir eden kişidir.
GÖREVLER
Makine donanım alet ve malzemelerini seçer, hazırlar, ayarlar,
Kesilecek veya kaynakla tutturulacak metal parçalarını işaretler,
Alevle ya da plazma ile parçaları keser,
Parçaları argon kaynağı ile birbirine tutturur,
Argon gazı yardımıyla kaynatılacak metali ergitir,
Kaynak telini kaynatılacak kısma değdirir ve telden aldığı ergimiş metalle
parçaları birbirine ekler,
Kaynak yapılan parçanın pürüzlerini düzeltir.
KULLANILAN ALET VE MALZEMELER
Argon gazı, tüpü ve saati, tungsten elektrot,
900 dereceye kadar dayanıklı argon iğnesi,
Kaynak motoru veya kaynak redresörü
Parametre ayar, ayak pedalı,
Argon kaynağı teli (ilave metal), tıg kaynak teli,
Maske, eldiven, kaynak kumpası, metre, fırça, çekiç,
Mengene, keski, aşındırıcı taşlar,
İş eldiveni, gözlük, maske gibi alet ve malzemeleri kullanırlar.
MESLEĞİN GEREKTİRDİĞİ ÖZELLİKLER
Argon kaynakçısı olmak isteyenlerin;
Göz ve ellerini eşgüdümle kullanabilen,
Belli bir noktaya dikkatini yoğunlaştırabilen,
Şekil ilişkilerini görebilen,
Yapılacak işi zihninde canlandırma ve tasarımı kâğıt üzerine çizebilme,
Mekanik ilişkileri görebilme yeteneğine sahip kimseler olmaları gerekir.
ÇALIŞMA ORTAMI VE KOŞULLARI
Argon kaynakçıları fabrika, atölye gibi kapalı ortamlarda çalışabilecekleri gibi açık
havada da çalışırlar. Çalışma ortamı gürültülü ve kirlidir. Ayrıca kaynak makinesinden
ve kesme lambasından çıkan ışık gözü rahatsız edebilir. Kaynak işlemi sırasında
kullanılan gazın yanıcı ve patlayıcı olması nedeniyle kaza olasılığına karşı kişinin
dikkatli olması gerekir. Kaynakçı eğilerek, çömelerek veya ayakta çalışmak
durumundadır. Çalışırken birinci derecede malzeme ve aletlerle ilgilidir.
ÇALIŞMA ALANLARI VE İŞ BULMA OLANAKLARI
Meslek elemanlarının çalışma alanları küçük ve orta ölçekli işletmelerdir. Kamu ve
özel kuruluşlara ait fabrikalarda ve atölyelerde çalışabilecekleri gibi kendi
işyerlerini de açabilirler.
Metal sanayi işletmelerinde, oto sanayi, gemi, uçak sanayi, kazan ve kapı, pencere
imalathanelerinde çalışırlar.
Meslek eğitimine başlamadan önce öğrenci ilgili işyeri ile çıraklık sözleşmesi
imzalandığından eğitim tamamlandıktan sonra da genellikle aynı işyeri tarafından
istihdam edilmektedir.
Usta unvanını alanlar ise kendi adlarına bağımsız işyeri açabilmektedirler. Hemen
hemen her alanda (oto, inşaat, gemi, uçak sanayi vb.) çalışma imkânı
bulabilmektedirler. Bu nedenle, kaynakçılık mesleğinde istihdam sorunu
bulunmamaktadır.
MESLEK EĞİTİMİNİN VERİLDİĞİ YERLER
Mesleğin eğitimi Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı mesleki eğitim merkezlerinin
kaynakçılık bölümünde ve endüstri meslek liselerinin metal işleri bölümlerinde
verilmekte iken Modüler program çalışması sonucu “Argon kaynakçılığı” meslek
dalı adı altında eğitim verilmemektedir. Dosyada yer alan bilgiler güncelleme
tarihinden önceki bilgileri kapsamaktadır.
MESLEK EĞİTİMİNE GİRİŞ KOŞULLARI
Argon kaynakçısı mesleğinin eğitiminde;
Çıraklık eğitimine başlayabilmek için;
En az ilköğretim okulu mezunu olmak,
Bünyesi ve sağlık durumu mesleğin gerektirdiği işleri yapmaya uygun olmak,
14 yaşını doldurmuş olmak,
Eğitim görmek istediği meslekte bir işyeri bulmak ve işvereni ile çıraklık
sözleşmesi imzalamak gerekmektedir.
Mesleki eğitim merkezlerinde eğitimi yapılamayan yörelerde geleneksel eğitim
şekli olan usta-çırak usulünde ise kişi bir işyerinde veya atölyede usta
nezaretinde çalışarak mesleği öğrenmeye çalışır.
Meslek liselerinde mesleğin eğitimini görmek için; ilköğretim okulu mezunu olmak
ve meslek liselerine giriş şartlarını taşımak gerekmektedir.
EĞİTİMİN SÜRESİ VE İÇERİĞİ
Argon Kaynakçısı mesleğinin eğitim süresi ilköğretimden sonra 2 yıl, lise ve daha üst
düzeyde genel eğitimden sonra ise 1 yıldır. Endüstri meslek liseleri metal işleri
bölümünde eğitim süresi ise 4 yıldır.
Merkezi Eğitim Merkezlerinde; pratik eğitim işletmelerde gerçekleştirilmekte olup,
haftada 1 gün teorik eğitim mesleki eğitim merkezlerinde verilmektedir. Meslek
Lisesinde eğitim; okulda teorik, atölye ve laboratuar ortamında ve işletmelerde
uygulamalı olarak yapılmaktadır. Teorik eğitimde Türkçe, Matematik, Din Kültürü ve
Ahlak Bilgisi gibi genel kültür dersleri yanında meslek bilgisi dersi de verilmektedir.
Bu mesleğin teorik eğitiminde öğrenciler;
Kaynak atölyelerinde bulunan; makine, takım, araç ve gereçleri teknolojik kurallara
göre kullanabilmeyi, güvenli ve verimli çalışma alışkanlıklarını kazanırlar, yapılacak
işlere ait takım, makine ve malzeme seçimlerini yapabilmeyi öğrenirler. Ayrıca genel
kültür derslerini mesleki eğitim merkezlerinde almaktadırlar.
Pratik eğitiminde ise; kaynak atölyesini, kullanılan makine ve takımları, işe göre alet
seçimini, her aleti usulüne göre kullanmayı, takım ve makinelerin bakım ve onarımını
yapmayı, kaynak işlemlerini tekniğe uygun ve yeter çabuklukta yapmayı,
kaynakçılıkta meydana gelebilecek kazaların oluş nedenlerini, iş emniyet kurallarına
uygun davranmayı öğrenirler.
MESLEKTE İLERLEME
Meslekte usta ve usta öğretici unvanlarına yükselmek mümkündür. Mesleki eğitim
merkezlerinden kalfa olarak mezun olanlar bir işyerinde çalışıp aynı zamanda
teorik eğitimlerine de devam edebilirler. Ustalık eğitimi 176 saat olup, bu
eğitimde İnsan Sağlığı ve İş Güvenliği, İş ve İnsan İlişkileri, Çalışma Hukuku,
İşletme Bilgisi, Sigorta ve Vergi Mevzuatı, Muhasebe ve Ekonomi derslerinin yanı
sıra İleri Meslek Bilgisi derslerini alırlar. 1 yılsonunda ustalık sınavlarına
katılabilirler.
Ustalık için öngörülen teorik eğitime devam etmeyenler ise bir işyerinde 5 yıl
çalıştıktan sonra (çalıştıklarını SSK veya Bağ-Kur primleri ile belgelemek
şartıyla) ustalık sınavına katılabilirler. Ustalık belgesi alanlar mesleki eğitim
merkezlerinde 40 saatlik iş pedagojisi kurs programını tamamlayıp sınavda
başarılı olduktan sonra "Usta Öğreticilik" belgesi alabilirler.
Ustalık belgesine sahip olanlar veya bunları işyerlerinde çalıştıranlar bağımsız
işyeri açabilirler. Ayrıca, işyerinde çırak çalıştırması için de "Usta Öğretici"
belgesine sahip çalışanın olması zorunludur.
İlköğretim (ortaokul) mezunu kalfa ve ustalar, mesleki ve teknik Açıköğretim
lisesine devam ederek, meslek lisesi diploması alabilirler.
Meslek liselerinin “Metal İşleri” bölümünden mezun olanlar Endüstriyel Kalıpçılık,
Hasat Sonrası Teknolojisi, Makine, Makine Yağları ve Yağlama Teknolojisi, Oto
Boya Karoseri Doğrultma Teknikerliği, Sondajcılık, Tarım Alet ve Makineleri,
Metalurji Malzeme, Gemi Makineleri, Otomotiv, Mekatronik, Metalografi ve
Malzeme Muayenesi, Raylı Sistemler Makine Teknolojisi, Termik Santral
Makineleri, Termik Santrallerde Enerji Üretimi ön lisans programına sınavsız
geçiş için başvurabilirler. Gereken koşullara sahip oldukları takdirde
yerleştirilebilirler.
Ayrıca meslek liselerinin metal işleri bölümlerinden mezun olanlar, ÖSYM
tarafından yapılan Öğrenci Seçme Sınavına (ÖSS) girip başarılı olmaları ve
“Metal Öğretmenliği” lisans programını tercih etmeleri durumunda yerleştirme
yapılırken ek puan almaları nedeniyle diğer bölümlerden mezun olanlara göre
öncelikle yerleştirilmektedir.
Fabrikalarda çalışanlar işyerinin hizmet-içi eğitimine katılarak ustabaşı unvanını
alabilirler.
BURS, KREDİ VE ÜCRET DURUMU
Meslek eğitimi boyunca mesleki eğitim merkezlerine devam eden öğrenciler,
yaptıkları çıraklık sözleşmesi gereği en az asgari ücretin %30'u oranında aylık ücret
almaktadırlar. Bu miktarın üzerindeki bir ücret ise işveren ve çırak arasında yapılan
sözleşme ile mümkündür. Pratik eğitimleri boyunca iş kazası, iş riski ve meslek
hastalıkları ile ilgili sigorta primleri devletçe karşılanır.
Mesleki eğitim tamamlandıktan sonra işçinin deneyime ve işletmenin yapısına göre
asgari ücretin 2–3 katı arasında değişen kazanç elde edilmektedir.
Usta unvanını aldıktan sonra kendi bağımsız işyerini açanların kazanç durumu ise
yapılan işin çokluğu ve kalitesine göre değişmektedir.
DAHA AYRINTILI BİLGİ İÇİN BAŞVURULABİLECEK YERLER
İlgili Eğitim Kurumları,
Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Ankara Meslek Bilgi Merkezi,
Bünyesinde Meslek Bilgi Merkezi bulunan Türkiye İş Kurumu İl ve Şube
Müdürlükleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder